Dün aynı durakta bekledim seni,
Tam çeyrek asır sonra.
Sensizdi bütün otobüsler.
O yolu yürüdüm yine
Sıklıkla beraber yürüdüğümüz.
Bazı öğrencilerin elinde T cetveli vardı
Bazılarında Grammer In Use.
Uzun, kumral, kıvırcık saçları vardı bazı erkek öğrencilerin
Benim saçlarım gibi.
Senin eteğin gibi
Uzun eteği yoktu hiçbir öğrencinin.
Birisi sevgilisini öpüyordu
Benim seni öpemediğim gibi.
Ve tıpkı bizim gibi kahkahalarla gülüyorlardı hepsi.
Ama sen yoktun yanımda.
“Sen şimdi kırlaşan ve seyrekleşen kısa saçlarımın akındasın” *
Ve
“Kim bilir hangi gönül oldu durağın”. **
* https://www.siir.gen.tr/siir/n/nazim_hikmet/yine_memleketim_ustune_soylenmistir.htm
